KOPIA POSĄGU BUDDY MAHA MYAT MUNI OBRAZU ŻYWEGO BUDDY

Wykonana w drzewie Yamanay Wysokość 55 cm

Jak głoszą podanie, ale również historyczne teksty pisane, za życia Buddy powstały cztery jego wizerunki. Dwa jednak bezpowrotnie zaginęły. Z tych, które ocalały jeden znajduję się w Indiach a drogi w Mandaly na terenie Birmy . Religijnym centrum, Mandalay jest świątynia wizerunku Buddy Maha Myat Muni lub inaczej Posągu Mahamyatmuni , przywieziony z, Arakan jako trofeum wojenne w 1784 roku.. Jednym z najbardziej gorących życzeń birmańskiego buddysty jest zobaczyć Buddę osobiście i zanieść mu swoje modlitwy oraz dary . Takim miejscem jest w świątynia Wizerunku Buddy Mahamyatmuni . Że nie są to tylko pobożne aspiracje wynikające z wiary ,ale rzeczywiste spotkanie z wizerunkiem pozostawionym przez samego Buddę poświadcza legenda i zachowane teksty pisane .

Pewnego dnia w krainie nazywanej Dinnyavati, teraz znanej, jako Arakan lub Rakhine, horda ogrów wyszła z morza i zaczęła polować na ludzi ,aby się nimi pożywić . Najazd Ogrów był tak bezlitosny ,że kraina Arakan wyglądała jak gdyby rodzaj ludzki został starty z powierzchni ziemi . Było to w czasie, gdy plemię Sakkya z Północnych Indii przybyło w to miejsce , po długich latach wędrowania i szukania nowych ziem. Do tego czasu Dinnyavati było sceną śmierci i zniszczenia.

Ludzie Sakkya widząc ogrom cierpienia miejscowej ludności wsparł ich w walce przeciwko Ogrom i wkrĂłtce pod ich przywĂłdztwem hordy OgrĂłw zostały pokonane i przepędzone na zawsze . Miejscowa ludność widząc prawość i mądrość swoich wybawcĂłw poprosiła lud Sakkya , aby osiedlił się na ich ziemiach . Sakkya nie odmĂłwili tej prośbie i zbudowali około 3500 roku p.n.e. miasto port Dinnyavati, ktĂłry stał się ich nową ojczyzną Dinnyavati bardzo szybko urosło do ogromnego centrum handlu nad zatoką bengalską, w ktĂłrym krzyĹźowały się szlaki handlowe z Indii do Azji południowo – wschodniej .

Za czasĂłw panowania w Dinnyavati krĂłla Canda Suriya, rozeszła się wiadomości, Ĺźe w Indiach Książę Siddattha, z ludu Sakkya, został Oświeconym Buddą. Wiadomość o tym oczywiście były skąpe i chaotyczne i bardzo często niespĂłjne . Dla wielu ludzi, była to interesująca wiadomość , coś sensacyjnego . Oto młody przystojny książę porzucił krĂłlestwo rodzinę, piękną Ĺźonę i syna , by udać się do lasu; aby wieść Ĺźycie, jako przyodziany w łachmany i Ĺźebrzący o codzienną strawę asceta ,. Później przyszła wiadomość o jego śmierci , a za chwilę ,Ĺźe zaczął wieść normalne Ĺźycie u boku rodziny . Największą kontrowersję budziło jednak samo oświecenie…. Ludzie zadawali sobie pytania jak ten książę chciał osiągnąć najwyĹźsze Światło przez "przyjęcie rzeczy łatwo”, kiedy oświecenie wymaga Ĺźmudnej pracy , wielu wyrzeczeń i starań? Ludzie nie rozmawiali o niczym innym. Oczekiwali na statki i marynarzy z Indii ,aby dowiedzieć się czegoś nowego o naukach Buddy . KaĹźda nawet najdrobniejsza informacja była dyskutowana z entuzjazmem. Wiadomość o uzyskaniu przez Siddatthę Oświecenia i jego Kazaniu w Parku Sarn była dla wszystkich wielkim zaskoczeniem . Ludzie zaczęli zastanawiać się, co było w nauczaniu Siddattha Gotama Buddy, Ĺźe krĂłlowie i potężni członkowie rodĂłw kłaniają się do jego stĂłp. Dlaczego wielu młodych mężczyzn ze szlachetnych rodu, porzucało Ĺźycie w luksusie i przyjemności i podążało za Buddą , aby prowadzić Ĺźycie ubĂłstwa ? Co takiego było w naukach Buddy ,Ĺźe najwięksi nauczyciele nie potrafili stawić mu czoła w dyspucie

Już pierwsza wiadomość o Gotama Buddy wywołała u Króla Canda Suriya wielkie rozradowanie , a jednocześnie jego serce przepełniło dziwne uczucie strachu i świadomość obcowania z cudem . Słowa, Sakkya, Książę, Kappilavatthu Miasto, Park Sarny Migadaya, Lumbini Tereny zalesione , to wszystko uderzyło w czułą strunę jego serca; ponieważ on usłyszał te nazwy i miejsca we wspomnieniach jego rodziców i rodziców jego rodziców . Pamiętał opowieści o historii i wędrówkach z Indii jego antenatów zanim osiedli w Dinnyavati. Król był bardzo ,szczęśliwy i dumny z tego ,że jego własny krewny został Oświeconym i teraz nauczał Dhamma, Prawo, które nigdy wcześniej nie było znane i wypowiedziane przez człowieka ,prawo którego zasad nie był w stanie zakwestionować żaden mędrzec czy nauczyciel. Ponieważ nauka Buddy coraz bardziej rozprzestrzeniała się ,a krąg jego uczniów powiększał , król był coraz bardziej podekscytowany . Czuł , że musi poznać osobiście Buddę i zaprosić Buddę do swojego królestwa , aby ten przybył i uczył jego i jego lud Dhamma. Kiedy król powiedział o swoim życzeniu ministrom, cały dwór wpadł w przerażenie. Pomimo ,że opowieści o Buddzie Gutamie miały charakter pogłoski , a wszystkie informacje zdawały się niepotwierdzone , to jednak to, co docierało budziło strach . Nauka Buddy burzyła wszystko, co dotychczas było prawdą . Naruszała istniejący porządek rzeczy . Gdy Król zobaczył ,ze jego entuzjazm dla nauk Buddy nie podziela jego dwór bardzo tym zasmucił się . Poczuł się, bowiem bardzo osamotniony . Ujrzał ,że żyje w śród luksusu i przyjemności ,ale jest obcym na własnym dworze . Jego samotność pogłębiała się i z każdym dniem stawał się coraz bardziej nieszczęśliwy i milczący . Gdy Ministrowie zobaczyli, w jakim stanie jest ich Król , zaczęli unikać władcy . Zdali sobie sprawę ,że nie są w stanie pomóc Królowi ,żadną radą . Przepaść, jaka stworzyła się pomiędzy władcą ,a jego dworem zaczęła się pogłębiać . W Królu coraz bardziej narastało pragnienie zobaczenia Buddy , w końcu było tak wielkie ,że Król przestał jeść i spać . .

Pewnego dnia Król zaczął rozmawiać o swoim pragnieniu z ukochaną małżonką Omma Devi. Ta jednak nie wypowiedziała ani słowa .. On zganił ją ,że jest bezduszna i obojętna wobec jego cierpienia .. Omma Devi nie była jednak nieczuła na to, co działo się z jej ukochanym i cały czas szukała rozwiązania W końcu zasugerowała, że król winien wezwać wszystkich mędrców spośród swego ludu i wysłuchać tego , co powiedzą . Omma Devi była przekonana ,że ktoś znajdzie rozwiązanie jak pomóc Królowi . król natychmiast ogłosił, że wszyscy mędrcy mają przybyć na jego dwór i stawić się przed jego sądem . W dniu zgromadzenia, stary minister, który służył ojcu króla i jego dziadkowi ,a teraz usunął się z aktywnego życia, stanął i powiedział: Wasza wysokość , zestarzałem się w służbie twojego ojca i dziadka . Byłem świadkiem wielu wydarzeń Miałem wielki honor poznać wiele tajemnic, do których miałem dostęp . Jednym z tych sekretów stanu, , było nadejście twoich narodzin." W dniu, kiedy twój majestat został zaledwie poczęty w łonie lotosu twojej matki, ona miała dziwny sen. Ona śniła, że jej pragnieniem, było trzymać słońce i księżyc w swych dłoniach . Wtedy we śnie twój ojciec przyciągnął słońce i księżyc z nieba, aby złożył je w jej dłoniach ." "Poproszony, aby wytłumaczyć sen odpowiedziałem, że królowa, twoja matka, będzie mieć syna, którego mądrość, jak słońce, oświetli ziemię i którego kochająca dobroć, jak księżyc, da szczęście i pokój ludziom. Taki był pomyślny zwiastun, który zapowiedział twoje nadejście." "W chwili, kiedy twoja matka powiła cię na świat , niczym cenny klejnot ze złotej szkatuły , ogromna kometa pojawiła się na niebie lecąc od zachodu , poczym okrążyła wieżę pałacu i wróciła na zachód. To znaczyło, że wielki nauczyciel, Oświecony zrobi zaszczyt tej ziemi swoją wizytą." Słowa starego ministra były jak balsam dla zasmuconego serca króla. Hojnie obdarował starego ministra i spytał, co winien zrobić, żeby Budda przybył na dwór. Postępując według rady starego ministra, Król, jego Królowa , dworzanie, uczynili uroczyste śluby, aby trzymać swoje myśli, słowa i czyny w czystości . Każdego dnia o świcie zbierali się na dziedzińcu pałacu, pełnego kwiatów, owoców i świec , recytując zaklęcia zapraszające Buddę , aby przyszedł do nich i uwolnił ich od cierpienia. Wszystkie te czyny zamanifestowały się w lustrze mądrości Buddy. Oświecony przewidział, jakie znaczenie będzie mieć jego wizyta w Dinnyavati dla propagowania jego nauk oraz korzyści, jakie przyniesie niezliczonym czującym istotom teraz i wiekach, które nadejdą .

Tak, więc Budda i jego uczniowie wyruszyli w podróż do Dinnyavati. Budda stanąwszy na wzniesieniu , ujrzał w dolnie krainę Dinnyavati wskazując na nią ogłosił ,że powstanie tutaj wielkie królestwo rządzone przez potomków potomków ludów, Sakkya , którego lud przez wieki po skończenie świata dochowa wierności jego naukom . Gdy Budda mówił te proroctwa z nieba posypał się deszcz gwiazd , wody morza wzburzyły się , piętrząc wysokie fale W mieście Dinnyavati mędrcy oznajmili królowi, że Budda jest po drodze. Ten rozradowany taką wiadomością orzekł ,że nie może dłużej czekać i opuścił miasto wraz z dworem, aby spotkać Buddę po drodze. Król idąc na spotkanie Buddy , nie czuł trudów podróży , której droga wiodła przez nieprzebytą Dżunglę i niedostępne góry . Król nie zważał jednak na nic. Tak wielka radość przepełniała jego serce . Odmówił nawet przyjmowania posiłków przygotowywanych specjalnie dla niego zadawalając się prostą strawą ryżu i soli Doradcy Króla obawiali się ,że ich Król może rozchorować się , ale ten pomimo trudów podróży i marnej strawy wyglądał wyśmienicie . Jego entuzjazm zaczął udzielać się wszystkim , a chorzy , zmęczeni i przygnębieni wracali do sił. Gdy przybyli na skraj płaskowyżu rozpętała się wielka burza . Wielki strach padł na podróżnych , Gdy król zobaczył strach w oczach swych poddanych i zaczął modlić się oddając się pod opiekę nieskończonemu współczuciu Buddy . W chwilę później w ślad z królem modlili się wszyscy . W tym momencie opalizujące promyki w niespotykanie pięknych kolorach opadły w potokach na króla i jego ludzi . Uratowani wkrótce spotkali się z Buddą, który rozpostarł ręce by ich powitać .Wtedy wszyscy pokłonili się do jego stóp by wyrazić swoje oddanie. Całą drogę powrotną do miasta Dinnyavati król jego ludzie służyli Buddzie i jego uczniom , wysłuchując nauk . Dinnyavati przywitało Buddę i jego uczniów jak zwycięzców , świętując ich przybycie wielkimi uroczystościami . Po ich zakończeniu Budda i jego uczniowie, zamieszakli w klasztorze, który został zbudowany specjalnie na ich przybycie W klasztorze Budda przekazał królowi zasady, jakimi powinien kierować się rządząc królestwem . Wskazał ,że winien kierować się współczuciem, wspaniałomyślnością i tolerancją. Podobne nakazy przekazał ministrom , urzędnikom i zwykłym ludziom, którzy do niego przychodzili . W naukach wskazywał ,że jeśli pójdą jego drogą to osiągna szczęcie nie tylko w tym życiu ,ale również w życiach następnych

Zbliżył się czas dla Budda, aby skończyć wizytę i wszyscy o tym wiedzieli , jednak to było coś, czemu król nie byłby w stanie stawić czoła. Król w ogóle nie brał pod uwagę ,że Budda przybył do Dinnyavati tylko na chwile , i już niebawem uda się w inne miejsce Dla wszystkich było jasne, że odejście Buddy będzie końcem samego króla. Należało coś zrobić i musiało to być zrobione szybko Królowe i dworzanie przez subtelnie aluzje i sugestie, zaczęli uzmysławiać królowi ,że odejście Buddy jest nieuniknione . W końcu ich zabiegi odniosły sukces i król zaczął godzić się z tą myślą . Wtedy król poprosił Buddę ,aby ten zostawił mu swój realistyczny wizerunek stworzony na jego wzór i podobieństwo . Budda zgodził się na to życzenie Król w wielkiej radości ułożył w stos złoto i cenne kamienie u stóp Buddy, z których posąg mógłby zostać stworzony. Wtedy, Thagyarmin, król Natów, przybył na rozkaz Buddy, i zaniósł skarby na szczyt wzgórza, Siri Makuta leżącego na południowym zachodzie od miasta. Tam Thagyarmin i inne Naty przystąpili do tworzenia wizerunku Buddy. Dzieki swojej magicznej mocą stworzyli go w najwyższej doskonałości na wzór i podobieństw Buddy . Kiedy ludzie przyszli zobaczyć posąg, ukłonili się w głębokim szacunku i pokorze , myśląc że było to sam Budda . Kiedy Budda wszedł, oni zostali porażeni widząc cud jak gdyby dwóch słońc na niebie. Wszyscy patrzyli na to w wielkim strachu, posąg wydawał się, bowiem być żywym , a uśmiech rozświetlał jego oblicze tak jak stojącego obok Buddy Wtedy Budda objął posąg siedem razy, i tchnął w niego swój oddech życia, poczym nakazał posągowi , aby reprezentował jego samego i jego nauki , tak, aby niezliczone potomności odnosiły korzyść z przebywania w jego obecności . Gdy wypowiedział te słowa w tłumie podnisoła się wielka radość , a zgromadzone Naty oddały pokłon posagowi Oświeconego . Kiedy Budda i jego uczniowie odeszli , lud Dinnyavati wraz królem oddał się w całości naukom Buddy , a stale obecny Budda posągu , nieustannie wzmacniał żar ich wiary 

Posąg Buddy Mahamuni został przyniesiony do Mandalay po tym jak wojska Króla Bodawphaya najechały Arakan w 1784 roku . Przeniesieniu posagu towarzyszyło wiele wydarzeń i okoliczności, którym trudno przypisać naturalne pochodzenie . Początkowo posag nie chciał opuścić miejsca swojej dotychczasowej obecności. Żadnym sposobem nie udawało się go przetransportować . Konie odmawiały ciągnięcia wozu, na którym go złożono . Łodzie tonęły na dno rzeki , gdy posąg znajdował się na ich pokładzie . Pewnego jednak dnia wszystko to ustało i posag opuścił Arakan . Stało się to po tym jak Król Bodawphaya wysłał jednego ze swoich generałów , aby ten w jego imieniu błagał posag o przybycie do Manadaly . Generał złożył przed posagiem ofiarę z kwiatów , owoców i świec , a gdy żarliwie modlił się , posąg poruszył się niczym żywy , a krople potu spadły z jego oblicza .Generał wstrząśnięty tym wydarzeniem zebrał ociekający pot z posągu Buddy do złotego pucharu , aby dać świadectwo danym przez Buddę znaków zgody na swoją obecność w Manadaly . Od tamtego czasu wierni pielgrzymują do Mandalay, aby spotkać się osobiście z Buddą i doznać łask z przebywania w jego obecności . Wyjątkowy i wyczuwalny mistycyzm tego miejsca sprawia ,że nikt, kto przybył przed oblicze posągu Buddy Mahamuni nie ma wątpliwości ,że jest to spotkanie z samym Buddą 

Rzeźba jest kopią posągu Buddy Mahamuni Została wykonana w Mandalay w przyklasztornych warsztatach świątyni Maha Myat Muni gdzie znajduje się posąg żywego Buddy . Materiał z którego stworzono to drzewo Yamanay któremu w Birmie przypisuje się magiczną moc uzdrawiania i ochrony przed złem . Z tego powodu drzewo Yamanay rosnące endemicznie tylko na terenie Birmy używane jest wyłącznie do wyrobu przedmiotów kultu religijnego